Tekst: Pieter, Foto’s Piet Bouts archief – FSV De Feijenoorder
Leuk, al die megadoeken die FSV De Feijenoorder financiert. Echt top ook van die gasten die er uren en uren werk in stoppen. Wie geniet er niet van zo’n prachtig doek als toen tegen Sevilla? En tegen Ajax in de halve finale? De hele kampioensrace afgelopen jaar? Het rijtje met indrukwekkende doeken is inmiddels erg lang. Fijn dat de mannen en vrouwen van FRFC1908 er in hun jaarboeken altijd genoeg ruimte aan geven. Want wie is er niet trots op dat doek dat aan het oude Shell-gebouw bij het Hofplein hing tijdens de kampioensweken? Wie wil dit later niet nog eens rustig terugzien? Niets dan lof voor de energie die al die diehards er in stoppen! Je staat voor je gevoel al 1-0 voor zonder dat er ook maar een bal getrapt is.
Net zoals voorafgaand aan de wedstrijd die vlaggenzwaaiers rondom het veld. Je moet er maar zin in hebben om daar te gaan staan! Hartstikke leuk om te zien, zeker blijven doen! Ziet er allemaal professioneel uit. Toch vind ik het allemaal ook wel een beetje jammer. Het hoeft van mij allemaal niet zo professioneel. Het hoeft allemaal niet zo recht-toe-recht-aan. We zien nog maar zelden van die verscheurde tafellakens en bedlinnen met schots en scheef geschreven teksten. We zien nog maar weinig van die doeken die al na tien minuten naar beneden pleuren omdat het gewoon heerlijk amateuristisch opgehangen is. ‘Groeten uit Winsum’ of ‘Harry groet Feyen.’ Dat werk. Voor mijn gevoel zagen we die vroeger veel meer. Komt dat doordat we zo onder de indruk zijn van die ‘professionelen’? Of vinden we het eigenlijk gewoon wel makkelijk dat die anderen al wat doen en zijn we hierdoor gewoon een beetje lui geworden? Of – ik denk eigenlijk dat dit de voornaamste reden is – zien we spandoeken alleen nog maar als mogelijkheid tot protest?
Natuurlijk hangt het samen met het betuttelende beleid van de club. Beetje bij beetje zijn er meer regels gekomen waaraan een doekie moet voldoen. Waar in 2005 qua spandoeken alles nog werd toegestaan om Jorien van den Herik de club uit te werken, besloten de nieuwe machthebbers al snel dat dat niet meer kon. Het moest voortaan pro-Feyenoord zijn. Op een gegeven moment was zelfs een knipoog naar de tegenstander van die dag niet meer mogelijk. Alles langer dan vijf meter moet je nu eerst aan de club voorleggen. Het mag sowieso niet meer over een reclamebord hangen! Het schijnt dat Feyenoord inmiddels de enige club ter wereld is waar spandoeken vooraf met de tegenstander worden besproken en geaccordeerd. Speelt dit misschien allemaal mee? Of gebruiken we dit alleen maar als een mooi excuus om het vergeelde laken waar je te lang op bent blijven liggen in de prullenbak te gooien in plaats van het een uniek tweede leven te schenken?
Ik weet het niet en schrijf dit op basis van gevoel. Ik ben zelf ook geen spandoekenmakert, maar waarom niet? ‘Hup Feyenoord’ heb ik waarschijnlijk zo gemaakt. Heerlijk kneuterig! Ik heb het idee dat ik ook steeds minder supporters met eigen vlaggen naar het stadion zie lopen. Ik geef toe, het is een gedoe om ook in de kroeg met zo’n vlag en stok rond te lopen. Maar kunnen we niet afspreken dat iedere vader of moeder die zijn/haar kind meeneemt, dit kind zo goed opvoedt dat het uit zichzelf altijd een eigen vlag aan een stok mee wil nemen? Ik weet nog goed hoe trots ik vroeger was om met een vlag (nog met de gele letters en gele F!) het stadion in te gaan. Her en der ‘eigen’ vlaggen en doeken op de tribunes, meegenomen uit liefde voor de club, zonder dat er ook maar iets centraal geregisseerd aan is. Niets is mooier dan dat!
