Tekst: Frans Reichardt, redacteur Hand in Hand-FSV De Feijenoorder
Onlangs werd ik geattendeerd op ‘Onoorbaar gedrag in De Kuip’, geschreven door John Volkers, vice-voorzitter van de Nederlandse Sport pers (NSP). Aanleiding voor zijn verhaal is een betreurenswaardig incident tijdens de jongste bekerfinale. ANP-fotograaf Olaf Kraak werd kort na het begin van de wedstrijd getroffen door zwaar knalvuurwerk dat vanuit het Alkmaarse vak richting veld werd gegooid. Olaf Kraak en andere fotografen zaten in de vuurlinie.
Bekogeld en besmeurd
Waar de kop ook had kunnen luiden ‘Onoorbaar gedrag van AZ-fans’ koos Volkers voor de kop ‘Onoorbaar gedrag in De Kuip’. Hij schrijft onder meer: “Al jaren worden fotografen in De Kuip (en ongetwijfeld in allerlei andere voetbalstadions) bekogeld en besmeurd met troep”. De tekst tussen haakjes kan niet wegnemen dat Volkers met zijn verhaal de pijlen richt op De Kuip. “Fotograaf zijn in De Kuip, het is een vak met risico’s”, schrijft Volkers zelfs.
Dat verrast mij. Al die incidenten ontgaan mij blijkbaar al jaren volledig, terwijl ik toch geregeld in De Kuip ben. De incidenten die ik mij herinner in de categorie ‘onoorbaar’ waarbij fotografen betrokken waren, vonden plaats tijdens de bekerfinale van 2014 toen Amsterdamse supporters vuurwerk op het veld gooiden, en tijdens de bekerfinale van 2018, toen Alkmaarse supporters exact hetzelfde deden. Ik kan mij niet herinneren dat dit in de pak ‘m beet 75 andere wedstrijden die in die periode in De Kuip zijn gespeeld, is gebeurd.
Door te stellen dat fotografen in De Kuip al jaren worden bekogeld en besmeurd, schetst John een vertekend beeld van de werkelijkheid. Dat raakt mij als trouw Kuip-bezoeker en Feyenoord-supporter. Want laten we eerlijk zijn: De Kuip is synoniem aan Feyenoord en andersom.
Ideale werkplek
Als redacteur van Hand in Hand, het magazine van Feyenoord Supportersvereniging De Feijenoorder, interview ik fotografen die beroepshalve in De Kuip komen. Ik interviewde Pim Ras, Matty van Wijnbergen, Guus Dubbelman, Hans Heus en vele anderen. Zij zijn vrijwel allen van mening dat De Kuip een ideale plek is om te werken. Volkers illustreert zijn verhaal met voorbeelden van incidenten. Zo zou fotograaf Klaas Jan van der Weij in De Kuip “een van mayonaise druipende frikandel op zijn laptop” hebben gekregen en fotograaf Jiri Büller hoorde “de vijf gulden-stukken om zich heen tegen de grond tikken”. Opmerkelijk. Beide fotografen heb ik onlangs geïnterviewd en hoewel ik in die gesprekken heb gevraagd naar hun ervaringen met het publiek tijdens wedstrijden in De Kuip, hebben zij hierover met geen woord gerept. Hoe kan dat nou? Ik besloot het Klaas Jan en Jiri te vragen.
Verrast
Klaas Jan van der Weij reageert verrast op Volkers’ beweringen. Klaas Jan: “Ik had een verslaggever aan de telefoon die mij vroeg om het nummer van Olaf Kraak. Ik vertelde hem dat ik heel lang geleden eens naast een fotograaf zat waar een frikandel speciaal op het laptopscherm werd gegooid. Hij heeft er tot mijn verbazing van gemaakt dat mij dat is overkomen.”
Ook Jiri Büller reageert verrast als ik hem laat weten dat hij in Volkers’ verhaal wordt genoemd. John heeft er bij hem wel naar gevraagd, maar Jiri wist niet dat John erover ging schrijven. Als ik Jiri vraag wanneer hem voor het laatst zoiets is overkomen, antwoordt hij: “Nou ja, in ieder geval voor 2001”.
Suggestief
Volkers verhaal is tamelijk suggestief. Hij wekt de indruk dat De Kuip voor fotografen gevaarlijk terrein is en zet De Kuip ten onrechte in een kwaad daglicht. In zijn voorbeelden bevat Volkers’ stuk feitelijke onjuistheden. Daar waar Volkers beweert dat fotografen in De Kuip “al jaren (…) worden bekogeld en besmeurd met troep” is volgens fotografen zélf eerder het tegenovergestelde waar: zij worden in De Kuip al jaren juist NIET bekogeld en besmeurd met troep.
Wat fotograaf Olaf Kraak is overkomen, is niet De Kuip aan te rekenen, maar de dader. En, als je dan toch met de beschuldigende vinger wilt wijzen, doe dat dan niet naar De Kuip, maar naar de KNVB, die als organisator van de bekerfinale eindverantwoordelijk is voor de veiligheid.
Gelukkig schrijft Volkers in zijn stuk dat fotograaf Olaf Kraak er zonder gehoorschade af lijkt te komen. Ik hoop dat hij een bloemetje tegemoet kan zien uit Alkmaar en uit Zeist. Uit De Kuip mag natuurlijk ook.
