Tekst: Martijn
Dat er veel kan gebeuren in het tijdsbestek van een maand, weten Feyenoordsupporters als geen ander. In de voetballerij kan een maand een eeuwigheid lijken als je ziet wat er soms binnen een week tijd kan gebeuren. Nadat de voorbereiding in de laatste week van juli definitief werd afgesloten met de traditionele openingswedstrijd, was enkele dagen later de eerste prijs van het seizoen alweer een feit. Vervolgens zagen we een Feyenoord dat een moeizame start maakte. De eerste analyses volgden al snel: dit was (nog) niet goed genoeg, het moest beter… Kortom we zijn weer begonnen!
Het elftal
Het blijft een fantastisch gevoel dat (gelukkig) nooit went: het winnen van een prijs en dat ook nog eens in eigen stadion. Na de bekerfinale in 2016 en die memorabele wedstrijd tegen Heracles in mei was het in augustus alweer de derde keer in ruim twee jaar tijd dat Feyenoord in eigen huis een finale mocht spelen. Het ging allemaal niet van een leien dakje, maar dankzij Brad Jones was daar begin augustus alweer de eerste prijs van het seizoen.
In de dagen ervoor moest Kenneth Vermeer met een blessure de strijd om de positie voor eerste doelman opgeven, heel erg triest. Des te mooier was de reactie van Jones die collegiaal bleef. Het enige dat hij kon doen, was reageren door een top partij te keepen en dat deed hij. Iets met ‘geen woorden, maar daden’ denk ik dan.
De maand augustus was op de Johan Cruyff schaal na verder een vrij rustige maand. Zakelijk, maar effectief werd met het kunstgras van Woudenstein afgerekend. Al had ik gehoopt op meer gretigheid van het elftal als antwoord op die verloren kampioenswedstrijd, maar dat is niet het Feyenoord van Giovanni van Bronckhorst en daar valt wat voor te zeggen… De rust die de oefenmeester uitstraalt, was voor velen een argument om in het begin van zijn trainersloopbaan te twijfelen aan zijn capaciteiten als trainer. Diezelfde rust zorgde wel voor drie prijzen in de afgelopen twee jaar. Feyenoord zal het nodig hebben.
De club
Zo rustig als het in Rotterdam is, zo rumoerig is het momenteel in Eindhoven en Amsterdam. Financieel gezien was het gunstig voor Feyenoord dat de Champions League-inkomsten niet gedeeld hoeven te worden. Ook in sportief opzicht hebben met name de prestaties van PSV en Ajax ervoor gezorgd dat Feyenoord voor veel spelers ineens meer aantrekkingskracht heeft. Op papier heeft Feyenoord dan misschien ook wel de sterkste selectie van de Eredivisie. De realiteit is echter wel dat er tot eind december op vrij regelmatige basis binnen een week tijd zo’n twee tot drie wedstrijden gespeeld moeten worden.
De selectie is in ieder geval breed genoeg. Wat dat betreft gelden er geen excuses meer. Al zou ik graag zien dat in het geweld van alle nieuwe aankopen ook een plekje vrij blijft voor de talenten van Varkenoord. Gelukkig zullen ook die talenten de kans gaan krijgen zich te bewijzen, omdat Feyenoord dit jaar de UEFA Youth League speelt, een fantastische ervaring natuurlijk en een geweldig podium.
Op de tribunes
Op de ‘Maasblauwe’ stoeltjes van De Kuip is het wat dat betreft ongetwijfeld een stuk rustiger dan op de tribunes van de andere topclubs in Nederland. Toch heeft ook de Feyenoordsupporter een hoop zaken aan z’n hoofd in deze dagen. Vrijhouden van de agenda voor mogelijke speeldagen in de Champions League en na de loting de vraag welke uitwedstrijd bezocht zal worden. Het houdt de Feijenoorders maar druk bezig…
Hoewel de loting van de Champions League Feyenoord mooiere namen had kunnen bezorgen, blijft het hoe dan ook een feit dat straks na vijftien jaar de UEFA hymne weer klinkt in De Kuip. September belooft een heel mooie maand te worden!
