Tekst: Sam | Foto’s: Edwin Verheul
Een wolkje, een zonnetje, weer een wolkje. Af en toe wat regen. Is dit z’n dag waarop wonderen gebeuren? Met gemengde gevoelens komen de supporters De Kuip binnen. Wie gelooft er nog in, na een afslachting in Slowakije. Ongeveer drie kwartier voor aanvang van de wedstrijd komen de spelers het veld op. Een gejuich en applaus is het gevolg. De optimisten die in de minderheid zijn, krijgen de menigte mee en het begint te leven.
Wonder
Half negen gaat de wedstrijd van start. En meteen kolkt De Kuip, de Feyenoord-spelers klappen erop en dat wordt met luid gejuich ontvangen. Als Trencin de bal heeft, wordt het massaal uitgefloten. Feyenoord is overtuigend en krijgt direct kansen. Na twee minuten krult Van Persie de bal net naast. Een minuut later is er alweer een kans, ditmaal voor Toornstra. De druk van Feyenoord houdt aan. En in de 8e minuut krijgen we een corner die op het hoofd van Eric Botteghin belandt… 1-0! Iedereen gaat tekeer. Zou het dan toch? Is dit zo’n dag waarop een wonder gebeurt? Helaas is het antwoord ‘nee’. Direct vanaf de aftrap komt Trencin voor de goal en scoort het de gelijkmaker. Nu moeten we er in totaal zes maken om de volgende ronde te bereiken en we scoren al zo moeilijk. Toch klinkt het: we shall not be moved.
Moedeloos
Feyenoord heeft even tijd nodig om bij te komen van deze klap. Vervolgens begint de ploeg weer te voetballen en krijgt het opnieuw kansen. Het ontbreekt aan geluk of pure klasse om de kansen te verzilveren. Het is om moedeloos van te worden. Het spelbeeld in de tweede helft is niet veel anders. Met regelmaat komen we in scoringspositie, Feyenoord produceert 28 schoten en krijgt maar liefst 16 hoekschoppen, toch scoort het slechts eenmaal. Zelfs de overwinning is ons niet gegund, een schot van verdediger Malacia belandt op de paal. Als de minuten wegtikken, beseffen alle supporters dat vandaag geen dag is voor een wonder. Halverwege augustus is het Europese seizoen al ten einde. Het zat niet mee vandaag, Feyenoord heeft gestreden voor wat het waard was, maar komt dit seizoen en vooral deze wedstrijd moeizaam tot scoren. In de laatste tien minuten wordt nog wel het prachtige ‘You’ll never walk alone’ gezongen. Dit zorgt dan nog even voor kippenvel.
