Tekst: Pieter, Foto’s: Peter Paul Klapwijk
Het eindeloze Feyenoord City-project, de pijnlijke optredens van Jan de Jong, het onvermijdelijke vertrek van Martin van Geel en niet geheel onbelangrijk de groeiende sportieve achterstand op andere clubs: vorig seizoen stonden de kranten en websites er vol van. Even leek de onvrede ook dit seizoen te gaan overheersen, maar afgelopen weken zag ik wat anders in De Kuip gebeuren. Langzaamaan gaan we er weer in geloven. Het positivisme is terug!
Moeizaam begin
Het seizoen begon stroef, kan ik wel zeggen. Oefenwedstrijden werden moeizaam gewonnen en even vaak verloren. Interim technisch directeur Sjaak Troost dreigde Renato Tapia De Kuip uit te sturen, waarop hoofdtrainer Jaap Stam de speler in kwestie juist op is gaan stellen. Leroy Fer die wel of niet werd vergeven. En als klap op de vuurpijl het proefballonnetje van Toon van Bodegom met het idee Feyenoord aan Amerikaanse investeerders te verkopen. De onrust was weer als vanouds.
Nieuwe spelers
Maar als er één ding nog meer bij Feyenoord hoort dan onrust, dan is het wel die onverklaarbare hoop. Het is precies die hoop die ik elke week zie groeien. En wel hierom: in het transfercircuit kwam de naam van Feyenoord continu terug. Tot op de laatste dag van de transferdeadline gingen er geruchten over spelers die zouden komen of gaan. En dan is er ook nog een hoop veranderd aan de selectie sinds Jaap Stam op zijn eerste werkdag achter zijn beeldscherm aan zijn verder kale bureau ging zitten. De voortdurende spanning over mogelijk nieuwe spelers en de vraag of die onbekende jongens gaan brengen waar we op zaten te wachten. Gezonde spanning. De bravoure van Rick Karsdorp en de herinnering aan zijn eerdere jaren in het eerste van Feyenoord: de hoop op een leuk seizoen is terug.
Willen winnen
Nu we 4 wedstrijden verder zijn, kan ik het echt zeggen: we zijn weer positief! En dat heeft met maar één ding te maken: de prestaties op het veld. Sparta werd met de rug tegen de muur gezet, maar het bleef bij een gelijkspel. Ook de drie competitiewedstrijden daarna, inclusief de onvermijdelijke splitsing van het centrale verdedigingsduo, leverden punten op. Niet het aantal dat je zou willen, maar die gevreesde nul punten hebben we nog niet gepakt. Dat geeft de supporter moed en de selectie het vertrouwen dat er dit seizoen nog wat van te maken is.
Ook in Europa is namelijk nog niet verloren. Sterker nog: met een doelsaldo van 11-1 uit vier wedstrijden laat je zien dat je de plek in de Europa League meer dan waard bent. De eerste ronde Europa League levert ons ongeveer 9 miljoen euro op en daarin treffen we tegenstanders waarmee het niet eens onmogelijk is om de tweede ronde te halen. Wij zijn namelijk wel nog altijd Feyenoord, niet dan?!
En nu…
En nu geniet ik van dat positivisme. Nu volg ik met spanning de competitie én de Europa League. Nu ben ik trots op mijn club. Maar vooral: nu moeten we voor de winst gaan. Besef dat je als Feyenoord nooit met minder dan de eerste plaats genoegen mag nemen. Het is aan ons om die positieve vibe vast te houden en door te pakken. Zodat het geen onverklaarbare hoop meer is, maar we straks ook kunnen zeggen: niet alleen het positivisme is terug, Feyenoord is terug!
