Blogtekst: Pieter. Foto: Edwin Verheul.
Ieder jongetje wilt profvoetballer worden. Volle stadions, aandacht van mooie meisjes, prachtige auto’s, slechts een uurtje per dag echt werken op de training en ondanks alles toch een heel dikke bankrekening. Wie wilt dat nou niet? Dat het profvoetbal ook een heel andere kant kent weten de kleine jongetjes dan nog niet. Want de betere profvoetballers kunnen geen scheet laten of heel social media Nederland vindt er weer iets van.
Het gevolg is maagkramp bij onze spelers, de angst voor het uit de pas lopen. Want daar houden we in Nederland niet van. Hier zijn we van het “doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”. Iemand als Dirk Kuijt wist als de beste hoe deze beeldvorming werkt en maakte er zelfs zijn handelsmerk van. De andere voetballers verstoppen zich over het algemeen gewoon de hele dag achter hun Playstation en Xbox. Met een reden: afgelopen week is maar weer eens duidelijk geworden waarom onze profvoetballers steeds onbereikbaarder lijken te worden voor de supporters. Dat ligt dus echt niet alleen aan de voetballers zelf, het is echt in samenspel met de omgeving.
Het was namelijk Rick Karsdorp die een feestje had gehad. Op de terugweg naar huis maakt een vriend (neem ik aan) een filmpje op de achterbank van een taxi. Niets aan de hand, gewoon twee twintigers die in de privésfeer van wat middelen hebben genoten die volgens het Trimbos instituut door een kwart van de Nederlanders in zijn of haar leven wel eens zijn genomen. Zo staan er iedere zomer tienduizenden leeftijdsgenoten van Karsdorp op vele festivalterreinen door heel Nederland in de openbaarheid hun eigen feestje te hebben. En er is geen haan die er naar kraait (toch tref je bekende voetballers die uit de band willen springen niet aan op dit soort festivals: te veel mensen, te veel camera’s, te snel gedoe over een duurbetaalde prof die het werk niet serieus zouden nemen. Het is allemaal beeldvorming, maar wel essentieel heden ten dage).
De prof Karsdorp weet dan ook wanneer hij zich een feestje kan veroorloven. Aan het begin van de kerstvakantie (pas op zaterdag 18 januari speelt Feyenoord weer), in een besloten gezelschap. Even chillen, even alle remmen er van af. Resetten. Het deed Karsdorp goed, waarschijnlijk voor het eerst in maanden heeft hij totaal niet aan voetbal en het moeten presteren bij Feyenoord of aan zijn verdere carrière gedacht. Je gunt iedereen die continu onder de druk van het moeten presteren staat een moment van opladen. Voor Karsdorp was dit waarschijnlijk die avond. Helemaal prima, net zoals dat filmpje. Fijn om te zien dat onze voetballers er trots op zijn in Rotterdam te wonen!
Toch was er ophef. Maar het enige verschil met iedere andere 24-jarige jongen die op de achterbank van een taxi zou zitten: Karsdorp is een bekende voetballer. Schandalig dus, volgens de één. Contract ontbinden, roept de ander. Wij supporters krijgen hier een stadionverbod voor, aldus de volgende. Wat mij betreft is dat kleindenkend Nederland ten top. Ook een topvoetballer heeft recht op een feestje en al helemaal als dat aan het begin van een vakantie is én in de privésfeer heeft plaatsgevonden. Een mens moet kunnen ontspannen en als dit voor hem de uitlaatklep is, dan is dat voor hem prima. Tenzij, want ik ben van het principe gelijke monniken, gelijke kappen, er ooit daadwerkelijk iemand een stadionverbod heeft gekregen voor het nachtelijk onder invloed op de achterbank van een taxi zingen van “Komen wij uit Rotterdam”. Want eerlijk is eerlijk: dat je daar een stadionverbod voor krijgt is natuurlijk onzin.
Fijne jaarwisseling lieve en verdraagzame Feijenoorders!
