Tekst Martijn: Foto’s Edwin Verheul
In de nadagen van de historische stadsderby tegen Sparta zou je het bijna vergeten hoe lastig Feyenoord het de afgelopen maanden heeft gehad. Een halve week eerder werd er na het gelijkspel tegen SC Heerenveen nog geroepen dat het bij Feyenoord aan creativiteit en scorend vermogen zou ontbreken. Enkele dagen later was van die stelling geen fundering meer over. Wat kan de voetbalwereld af en toe toch heerlijk ongefundeerd zijn.
Toch was de met 1-0 moeizaam gewonnen thuiswedstrijd tegen Vitesse de eerste thuisoverwinning van Feyenoord sinds september. Twee maanden, maar een eeuwigheid geleden. September was namelijk de maand waarin Feyenoord als koploper PSV in Eindhoven op 11 punten kon zetten. Inmiddels twee maanden later is die voorsprong geslonken in een achterstand van maar liefst 14 punten. De aankomende winterstop komt dan ook meer dan geroepen.
Het elftal
Hoewel de weg omhoog voorzichtig leek te zijn ingezet in november bleek Feyenoord toch een broos team te zijn. Bij het minste zuchtje tegenwind leken de noeste havenarbeiders als schooljongetjes omver te kunnen worden gelopen. Laten we eerlijk zijn, de vele blessures hebben Feyenoord dit seizoen al in een vroeg stadium afscheid laten nemen van de titelkansen.
Met het door van Bronckhorst zo belangrijk gevonden positiespel als uitvalsbasis om de klappen op te vangen liep het echter ook niet zoals hij ongetwijfeld gewild zou hebben. Niet met de creativiteit voorin, maar vooral met de angst die achterin reageerde. Ondanks de overwinning tegen Vitesse bleek ook in die wedstrijd voor de zoveelste keer dat Feyenoord in eigen Kuip letterlijk vast gezet kon worden op de doellijn.
Op de tribunes
Daar waar het geluk het afgelopen seizoen aan de zijde van Feyenoord was, was het in de afgelopen maanden echter ver te zoeken. De slechte prestaties op het veld zorgden voor spanningen op de tribunes. Met als dieptepunt het fluiten van de Kuip op het moment dat Jean-Paul Boëtius werd ingebracht in de wedstrijd tegen VVV-Venlo. Het kampioenschap heeft toch veel gedaan met de fans op de tribunes in Rotterdam. Dat er ooit een dag zou aanbreken in Rotterdam-Zuid waarop het publiek zijn eigen spelers zou gaan uitfluiten, had ik nooit verwacht.
Nee ook november 2017 viel tegen, helaas in alle opzichten. De kerst is al snel aanstaande en met een korte pauze lijkt Feyenoord op dit moment te happen naar verse lucht. Hoewel ik het voetbal zal missen in de winterstop, hoop ik dat het intermezzo door Feyenoord vooral in positieve zin kan worden gebruikt om weer de oude krachten terug te winnen.
Want met de overwinning tegen Sparta in het achterhoofd kan het legioen toch wat geruster aanschuiven aan het kerstmaal. Het diepste dal lijkt nu toch wel voorbij te zijn, in ieder geval is duidelijk dat in de winter niet geïnvesteerd hoeft te worden in creativiteit en scorend vermogen, maar vooral in vertrouwen en gretigheid. Dat laatste nemen de talenten van Varkenoord gelukkig uit zichzelf al mee. Want wat is het toch prachtig om jeugdproducten als Malacia, Vente & Vilhena te zien schitteren. Je vraagt je af hoe mensen het in hun hoofd kunnen halen om zulke jongens uit te fluiten, vast geen echte Rotterdammers denk ik dan…
