Tekst: Martijn, Foto: Willem Fakkel-FSV De Feijenoorder
In een tijdperk waarin “fake news” centraal staat in vele discussies die we dagelijks voeren kom ik na afgelopen maand toch echt tot de conclusie dat cijfers & feiten niks zeggen.
Neem Feyenoord bijvoorbeeld, in de persoon van Giovanni van Bronckhorst, de meest besproken man in Rotterdam en omstreken op het moment. Het Feyenoord van ‘Gio’ kan zijn vierde prijs in drie jaar pakken. Statistieken die slechts door een klein clubje coaches wordt gedeeld.
En toch doet dit niet af aan het feit dat in de koudste periode van het jaar overwinningen werden geboekt in De Kuip op Groningen, Heracles en Willem II, maar het voetbal allesbehalve hartverwarmend is. Laat staan de positie waarin Feyenoord verkeerd op de ranglijst op dit moment. Het zegt allemaal niks zolang in april eventueel wéér een prijs wordt gewonnen. Maar wat zegt dat dan?
Het elftal
Opvallend is dat uitgerekend van Bronckhorst, met name door zijn periode in Londen & Barcelona, staat voor aantrekkelijk voetbal en wil spelen vanuit een sterk systeem. Kenmerkend voor zo’n sterk systeem is de verdediging. Met een solide achterhoede kan er opgebouwd worden en kan men op terugvallen in geval van balverlies. Maar de enige consequentie in dit elftal lijkt de verandering te zijn op dit moment. In alle wedstrijden die de afgelopen maand gespeeld werden stonden er achterin 4 verschillende combinaties van namen ten opzichte van de vorige wedstrijd. En laat het nou juist al bij de opbouw al ruim een half jaar fout gaan.
Het elftal is bovendien alle vorm van realiteit kwijt, zo lijkt het af en toe. Een combinatie van jonge onervaren spelers zonder vertrouwen en ‘vedetten’ uit het kampioenselftal die machteloos lijken en maar geen grip op de vorm van vorig jaar kunnen krijgen. In dit soort situaties is de oplossing van dit probleem om ofwel duidelijkheid te creëren om vastigheid en routine terug te brengen, of om rigoureus in te grijpen en daadwerkelijk mensen buiten de selectie te plaatsen. In plaats daarvan besluit van Bronckhorst met zijn technische staf wekelijks om de middenweg te zoeken, waardoor het idee ontstaat dat men elke week maar wat doet.
Of dat dit van Bronckhorst of anderen binnen de technische staf aangerekend mag worden dat laat ik dan maar aan de mensen die dagelijks het elftal van dichtbij meemaken. Maar dat er iets zal moeten gaan gebeuren lijkt mij duidelijk. Want op deze manier is de bekerfinale allesbehalve een zekerheid.
Op de tribunes
Van het Legioen moet het ook niet komen deze maanden. Waar Feyenoord machteloos was in de wedstrijd tegen PSV schrok ik ervan hoe weinig energie het Legioen nog stak in het aanmoedigen van het team. Bij de 2-1 in die wedstrijd leek het er heel even op dat er weer iets van ‘magie’ in De Kuip aanwezig was, maar dit was van korte duur.
Ik weet niet of dat het een kwestie is van oorzaak & gevolg, immers de prestaties op het veld moedigen niet heel erg aan om nog achter dit elftal te gaan staan. Maar feit is dat een deel van de aanhang met name de laatste weken ineens weer heel erg druk is met de discussie omtrent het nieuwe stadion. Laat me één ding duidelijk maken: Ik ben er niet van overtuigt dat een nieuw stadion in de vorm van Feyenoord City goed is voor de toekomst van Feyenoord. Toch zou ik op dit moment in deze fase van het seizoen liever de steun zien van het Legioen voor het elftal, dan de vele spreekkoren gericht aan het bestuur van Feyenoord. Het elftal heeft het nu eenmaal nodig. Juist nu.
