Vanaf het eerste moment dat werd gespeculeerd over een terugkeer van Robin van Persie naar Feyenoord, hoopte ik op een weerzien. Ook ik hoorde de ‘ja maars’: ‘ja, maar hij is over zijn top’, ‘ja, maar hij is vaak geblesseerd’ en ‘ja, maar hij heeft al lang niet meer gespeeld’. Toch wist ik dat hij De Kuip zelfs op één been nog kon laten genieten van zijn verrukkelijke voetbalvernuft.
Over de linkervoet van Robin doen de gekste verhalen de ronde. In Londen wordt gefluisterd dat Robin, toen hij bij Arsenal speelde, met zijn linkervoet de veter van zijn rechterkicks strikte. Bij Fenerbahçe zou hij met zijn linkervoet de wedstrijdopstelling op een papiertje hebben geschreven en dit, ingeklemd tussen grote teen en tweede teen, aan de trainer hebben gegeven. In 2002 keken de spelers van Feyenoord met open mond toe, hoe Robin met zijn linkervoet een knoop zette aan het overhemd van Paul Bosvelt.
Sinds Feyenoord-Groningen ben ik geneigd alles te geloven. In de 78e minuut valt Robin in. Zijn eerste balcontact is in het vijandelijke strafschopgebied. Met negen Groningers is het daar vol. Maar Robin heeft een plan. Met zijn rug naar het doel legt hij de bal terug op Steven Berghuis, om zelf meteen positie te kiezen en met gestrekte armen en open handen de bal terug te vragen. Berghuis wipt de bal langs een Groningse verdediger. Een andere Groninger doorziet het en wil de bal blokkeren. Dan gebeurt het: Robin beroert de bal. Heel even maar. Hij raakt de bal, maar trapt ‘m niet. Het is een korte, liefdevolle aanraking. Precies genoeg om de verdediger het bos in te sturen. Direct hierna verliest de bal aan snelheid. Alsof Robin een trekstoot heeft gegeven, à la Hans Vultink en zonder te krijten. Het is alsof de bal heeft besloten zich de rest van de wedstrijd te hechten aan de enige speler op het veld die hem met gevoel weet te beroeren.
Dat Robin de bal vervolgens sierlijk en met precisie in de verste benedenhoek krult, is de kroon op het werk. Het is Robins trekstoot met de linkervoet die aan de afronding voorafgaat, die mij het meest zal bijblijven. Met die ene briljant getimede en perfect uitgevoerde voetbeweging laat hij De Kuip weer zijn uitzonderlijke klasse zien.
Tekst: Frans Reichardt, Foto’s: FSV De Feijenoorder
