Tekst: Pieter | Foto: FSV De Feijenoorder
Lieve Linus,
Toen jij in 2011 ter wereld kwam, was het eredivisieseizoen net voorbij. Je was ons lichtpuntje in duistere tijden. Onze club had eerder dat seizoen de grootste nederlaag ooit geleden en eindigde zelfs in het rechterrijtje. Toch was er geen enkele twijfel mogelijk: een dag na je geboorte werd je aangemeld als lid bij FSV De Feijenoorder, bij De Kameraadjes.
Op jonge leeftijd – te jong volgens sommigen – probeerde ik je het Hand in Hand te leren. Jij pakte dat al snel op. Samen met je ooms en tantes kun jij nu Feyenoord-liedjes zingen. Het is de kracht van de herhaling, zullen we maar zeggen. Maar is het voor jou al echt duidelijk dat ook jij Feijenoorder bent? Voor jouw oom, de schrijver van dit stukje, is dat nog niet zo zeker. Jij woont namelijk in Utrecht en naast jou wonen twee jongens die met hun vader altijd bij de plaatselijke FC gaan kijken. Ik voel de concurrentie. Ik ga er vanuit dat zij op een gegeven moment aan jou gaan trekken. Zij willen jou voor FC Utrecht hebben. Dat de buurman dat laatst ontkende toen ik er naar vroeg, stemt mij niet minder ongerust.
Maar wij Feijenoorders nemen onze maatregelen. Af en toe neem ik een poster voor je mee. Voetballers als Pellè, Clasie en Toornstra hangen hierdoor op jouw slaapkamer aan de muur. Jij slaapt in een Feyenoord-pyjama. En via De Kameraadjes schijn je ook af en toe wat Feyenoord-prullaria of boekjes in huis te krijgen.
Van alle posters die je hebt hangen, is de mooiste er eentje van een vol Stadion Feijenoord. Dat is dat machtige gebouw dat jij nog nooit van binnen zag, maar daar komt spoedig verandering in. Want naar de komende wedstrijd nemen we jou mee. Sinds jij afgelopen zomer die wedstrijd cadeau kreeg, begin je er steeds over: je hebt er zin in. Toch heb ik het gevoel dat jouw oom het stiekem nóg leuker vindt dat het nu eindelijk zo ver is. Ik heb er namelijk geen zeven weken, maar zeven jaar op moeten wachten!
Jouw speciaal voor deze wedstrijd aangeschafte sjaal ligt al klaar, begreep ik. Het speciaal voor de gelegenheid oldskool aangeschafte ticket ligt ook al klaar, kan ik je vertellen. Ik wil het jou niet aandoen dat jij later met een print@home A4-tje zit als bewijs van jouw allereerste wedstrijd ooit. Met de andere oom en tantes – die op verschillende plekken in het stadion zitten – hebben we afgesproken om elkaar even te zien op het voorplein van De Kuip. Nog even elkaar succes wensen en dan gaan we in de rij aansluiten. We passeren de poortjes, lopen de trappen op en dan is het zo ver… jij raakt betoverd.
Na zondag maak ik me geen zorgen meer om die buurjongens van jou. Na zondag hebben we er definitief weer een Feijenoorder bij in de familie. En als ons cluppie dan ook nog eens weet te winnen, is de dag helemaal geslaagd. Hup Feyenoord!
Groetjes,
Pieter
