De Feyenoord Supportersvereniging is op 3 mei 1931 opgericht. Het toenmalige bestuur van Feyenoord had besloten haar thuiswedstrijd tegen Ajax op Spangen te spelen. Uit onvrede hierover kwamen enkele Feyenoord-supporters in actie. De Feyenoord Supportersvereniging was geboren. In december 2016 is de Feyenoord Supportersvereniging gefuseerd met vereeniging De Feijenoorder. De nieuwe vereniging heet; FSV De Feijenoorder.
Op 6 mei 1970 kon Feyenoord voetbalgeschiedenis schrijven door als eerste Nederlandse club beslag te leggen op de Europacup. Het prestigieuze toernooi, 15 jaar eerder voor het eerst door de Franse sportkrant L’Equipe georganiseerd, was uitgegroeid tot het belangrijkste evenement voor clubteams. De tegenstander was het vermaarde Celtic uit Glasgow, de Europacupwinnaar van 1967.
Het team
Het Feyenoord dat aantrad tegen Celtic had deelname aan het Europacup toernooi afgedwongen in het seizoen 1968/69, toen de club voor de tweede keer in de geschiedenis de dubbel had weten te winnen. Er was weinig veranderd, Ernst Happels basisteam in het seizoen ’69/’70 week maar op drie posities af van het team waarmee zijn voorganger Ben Peeters het jaar ervoor speelde. De veteranen Cor Veldhoen en Eddy Pieters Graafland, die alle successen van de jaren zestig hadden meegemaakt, waren hun basisplaats kwijt geraakt. Op Veldhoens plek als linksback speelde nu ex-ajaxied Theo van Duivenbode en in het doel was Pieters Graafland vervangen door de 12 jaar jongere Eddy Treijtel. De meest in het oog springende mutatie ten opzichte van het vorige seizoen was echter de aanwezigheid van de technisch begaafde oostenrijker Franz Hasil op het middenveld.
Feyenoord nam niet voor het eerst deel aan een Europacuptoernooi. In 1963 haalde het al de halve finale, als eerste Nederlandse club, maar tegen echt gerenommeerde tegenstanders had het nog geen potten kunnen breken. Er was dan ook reden tot zorg toen de club al in de 2e ronde van het toernooi van ’69/’70 op AC Milan stuitte. Milan was de titelverdediger, het had in de finale van ’69 Ajax volkomen kansloos gelaten.
Toen Feyenoord in de eerste wedstrijd, uit in Milaan in november 1969, al na enkele minuten op achterstand kwam, zag het er slecht uit. Maar Feyenoord liet zich niet van de wijs brengen en bleef haar spel spelen. Hoewel het vele balbezit tegen de catenaccio spelende Italianen niet leidde tot de gelijkmaker, overheerste bij coach Happel na afloop de tevredenheid over het vertoonde spel. Zijn vertrouwen bleek niet zonder grond, want in de thuiswedstrijd was het Feyenoords beurt om binnen enkele minuten de leiding te nemen toen een bal van Wim Jansen, wellicht bedoeld als voorzet, over de Milan-keeper heen het doel in zeilde. Diep in de tweede helft volgde de verdiende tweede treffer, een kopbal van Wim van Hanegem, uit een voorzet van Coen Moulijn. Met de 2-0 einduitslag was bekerhouder AC Milan uitgeschakeld.
In de volgende ronde trof Feyenoord een stugge tegenstander in het Oost-Duitse Vorwarts Berlin. Op een nauwelijks bespeelbaar veld verloor Happels team in maart 1970 de eerste wedstrijd, uit in Berlijn, met 1-0. Piet Romeijn werd met een rode kaart het veld uit gestuurd. Wederom was er dus een achterstand goed te maken in de thuiswedstrijd en opnieuw lukte dat, zij het met moeite. Dankzij twee doelpunten in de tweede helft, van Kindvall en Wery, stootte Feyenoord door naar de halve finale. Daarin trof het in April nogmaals een tegenstander uit het Oostblok, Legia Warschau ditmaal. Ook in Polen was het veld nauwelijks bespeelbaar. De wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel, waardoor Feyenoord plots heel serieus uitzicht op de finale had. Voor de derde keer op rij won Feyenoord de thuiswedstrijd met 2-0, via doelpunten van Van Hanegem en Hasil (een schitterend afstandsschot). Feyenoord stond in de finale.
