De laatste thuiswedstrijd van het seizoen stond afgelopen zondag op het programma.
Stadsgenoot Sparta was de tegenstander, een club die nog strijd tegen degradatie. Het zou
zomaar een lange tijd kunnen duren voordat junkies uit Spangen weer op bezoek komen.
Bij aanvang van de wedstrijd staat er voor Feyenoord niets op het spel, slechts de eer. Er werd stilgestaan bij het overlijden van, voormalig spits, Henk Schouten. Feyenoord speelde met rouwbanden, De Feijenoorder had een spandoek gemaakt en er werd een indrukwekkende minuut stilte gehouden, waarin je een speld kon horen vallen.
Justin Bijlow, supporter en speler tegelijk, stond in de basis. De jeugdinternational is het
lopende seizoen vaak bankzitter geweest, maar ditmaal dus niet. Verder was er ook een
basisplek voor Eric Botteghin, hij verving Sven van Beek. Als de klok half drie slaat, wordt er afgetrapt. Er heerst een gemoedelijke sfeer, op de tribune wordt er voornamelijk
vooruitgeblikt op volgend seizoen en mogelijke Europese tegenstanders. Na acht minuten
worden we wakker geschud door de eerste flitsende aanval van Feyenoord. Van Persie zet
met een subtiel hakje Nicolai Jørgensen voor de keeper, de Deen schiet raak, maar de
grensrechter vlagt voor buitenspel, waardoor ‘I will survive’ al in een vroeg stadium wordt
afgekapt. In het vervolg geeft Sparta zichzelf niet zomaar gewonnen, Justin Bijlow wordt flink aan het werk gezet en er moeten een paar heldhaftige reddingen aan te pas komen.
Als er ruim een half uur is gespeeld, krijgt Robin van Persie een vrije schietkans. Het onmogelijke gebeurt, hij raakt de bal compleet verkeerd en mist. Bij de volgende aanval van de wedstrijd is het wel raak, helaas is dit een Spartaanse aanval. Fred Friday krijgt veel ruimte en krult de bal in de verre hoek. Pas in de laatste minuut van de eerste helft komt Feyenoord deze klap te boven en komen ze weer tot een kans, dit is direct een doelpunt van Berghuis. Toch nog met een positief gevoel de rust in.
De tweede helft is voor Feyenoord. Als er vijf minuten zijn gespeeld wordt er wederom een
treffer afgekeurd. Gelukkig is het na 64 minuten weer raak en dit doelpunt telt wel. Karim el Ahmadi laat zich niet van de bal afzetten en geeft de bal voor. Boëtius is vervelend voor
Sparta verdediger Holst die de bal in het doel werkt, 2-1. Inmiddels komt het ook in De Kuip aan dat Twente achter staat. Dit zorgt voor hard gelach. Vriendelijk wordt er afscheid genomen van een provincieclubje die zichzelf groot waande. Tot slot maakt Berghuis zijn tweede treffer van de dag en is de wedstrijd beslist waardoor Feyenoord dit seizoen alle Rotterdamse derby’s winnend heeft afgesloten.
De competitie loopt ten einde, we kunnen niet meer stijgen of zakken. De vierde plaats is
veel te laag voor Feyenoord, we hebben ondermaats gepresteerd. Maar er waren dit seizoen ook mooie momenten. De bekerwinst was toch weer een mooi dagje. Sinds lange tijd was weer eens de Champions League hymne in de Kuip te horen. De terugkeer van Robin van Persie. En elke keer als je in het prachtige stadion komt, maakt je hart een sprongetje van geluk. Feyenoord we houden van die club!
