Tekst: Pieter | Foto: Pieter
Na afloop moesten we maar liefst een uur blijven, kondigde Feyenoord vooraf aan. Normaal gesproken hoor je dat alleen wanneer je in het uitvak zit en vanaf 2024 (mocht dat nieuwe stadion er ooit komen) gaan we dat natuurlijk ook horen bij thuiswedstrijden. Peak shaving noemen ze dat. Mobiliteitsmaatregelen. Maar goed, daar gaat het nu niet over. Afgelopen weekend was de reden dat we na de wedstrijd moesten blijven zitten een grootse reden: er werd afscheid genomen van Giovanni van Bronckhorst en Robin van Persie.
Rode loper
Samen betreden ze het veld en gaan over de rode loper richting Peter Houtman en de overdreven enthousiast presenterende Sander de Kramer. De beslist sympathieke De Kramer zal wel een vriendje van Van Persie of Van Bronckhorst zijn waardoor hij mocht opdraven, want op basis van zijn kwaliteiten als stadionspeaker is hij niet gescout, gok ik. Wat een drama.
Varkenoord
Hiermee is ook alles wat er te zeiken valt op dit door de club georganiseerde afscheid, wel genoemd. Heel fijn vond ik dat de algemeen directeur van Feyenoord Jan de Jong niet ging speechen, maar zich beperkt tot het overhandigen van een fotocollage aan Van Persie en Van Bronckhorst. Speech na speech met vaak toch alleen maar open deuren: ik zit er niet op te wachten. Van FSV De Feijenoorder krijgen speler en trainer heel toepasselijk een prachtig bronzen beeld van De Kuip, het stadion waar beiden als speler hun carrière bij Feyenoord begonnen én eindigden. Al snel volgt dé verrassing van het afscheid, wanneer bekend wordt dat de hoofdtribune van het komende zomer te openen nieuwe sportcomplex op Varkenoord de naam van Van Bronckhorst zal gaan dragen. Een mooie dankbetuiging richting de trainer onder wiens leiding we twee Supercups, twee KNVB Bekers en de schaal van het landskampioenschap wonnen.
Ereronde
Terwijl Lee Towers – ik weet zeker dat we hem zullen missen als hij ooit niet meer naar De Kuip kan komen – veel te lang liedjes zingt, loopt Van Bronckhorst zijn ereronde. Waar zangeres Do keurig stopt na het eerste nummer, doet Lee er nog een paar nummertjes bij. Naast de rustig op het podium wachtende Van Persie staat Marco van Basten, die namens de KNVB zijn dank komt uitspreken. Licht gefluit uit het publiek wanneer Van Basten het woord neemt, maar gelukkig is zijn opening sterk: “Eigenlijk is het vandaag een trieste middag, niet alleen omdat we verloren hebben, maar meer om het feit dat Robin stopt met voetballen. Een stukje magie houdt op ons iedere week weer te verwennen en dat is een spijtig en jammerlijk verhaal.”
‘Ooooooh, Robin van Persie!’
Van Persie dankt zijn jeugdheld Van Basten voor de mooie woorden. In een geweldige toespraak – niets lijkt Van Persie ingestudeerd te hebben, het komt er volledig natuurlijk uit – staat hij stil bij zijn debuut onder Bert van Marwijk en noemt hij ook zijn latere trainers, van wie Ronald Koeman en Louis van Gaal aanwezig zijn in De Kuip. Onder gezang van het “Oooooh, Robin van Persie!” start de laatste ereronde van dit seizoen in De Kuip. De man die de enige reden was waarvoor ik afgelopen maanden nog naar het stadion kwam, maakt zijn laatste meters. Pas wanneer hij voor de laatste keer de spelerstunnel in is gegaan, bijna een uur na de wedstrijd, verlaten de meeste supporters het stadion. Een prachtig geregisseerd afscheid van twee clubiconen. Niet er even doorheen geramd zoals doorgaans met ‘normale’ spelers gebeurt, maar hier is echt moeite voor gedaan. Hulde voor Feyenoord. Wanneer ik later op televisie zie dat Giovanni zelfs een traantje heeft weggepinkt toen zijn kinderen en neefjes de prijzen van de afgelopen jaren het veld op tilden, besef ik pas écht wat een unieke Feyenoorder afscheid heeft genomen. Gio en Robin: het ga jullie goed, dank voor alles!
