Een woedende Dick Advocaat, een gefrustreerde Nicolai Jørgensen en de transfers van Lucas Pratto en Aliou Baldé. We gaan het allemaal zien in de nieuwe documentaire van Disney+ ‘Dat ene woord – Feyenoord’ waarin de club een jaar lang gevolgd wordt. Wij spreken redacteur Bart Molsbergen en regisseur Robbie Peters over het maken van deze serie en ook de makers zijn onder de indruk van de club. “Ik denk dat je als Feyenoorder ontzettend trots mag zijn dat de serie gemaakt wordt over Feyenoord op een internationaal platform als Disney+.”
Tekst: Sven Lindgreen
Beeld: Peter Paul Klapwijk
Na ‘Sunderland ‘Til I Die’ en ‘All or Nothing: Manchester City’ kunnen we nu ook vanaf de bank meekijken met Feyenoord, maar dan verder dan het veld. En dat er voor Feyenoord is gekozen, is geen toeval, geeft Bart Molsbergen aan. “Het is gewoon de grootste club van Nederland qua supporters. De historie is natuurlijk hartstikke belangrijk, maar bij deze club zijn ook de supporters heel erg belangrijk. Feyenoord gaat heel veel over hoop, passie en emotie. Daar zit ook veel drama en dat maakt het natuurlijk interessant voor een serie.” Na vele gesprekken werd er uiteindelijk groen licht gegeven en konden de opnames beginnen. Corona hield de makers niet tegen, maar toch was de pandemie voor de serie een tegenvaller, geeft Robbie Peters aan. “We hadden natuurlijk liever supporters in De Kuip gehad. De Kuip met supporters is zo’n unieke ervaring. Die supporters houden van de club en die spelers doen hun stinkende best. Als je dat samen kan filmen, dan heb je precies wat Feyenoord zo mooi maakt. Nu de supporters er niet bij waren, was het moeilijker om die magie te duiden.”
Door corona zijn er maar bij een handvol wedstrijden supporters in het stadion geweest, maar toch hebben de makers geprobeerd ook supporters in beeld te krijgen. “We kwamen bij mensen thuis de wedstrijd kijken, die normaal gesproken 40 jaar lang elke twee weken in het stadion zitten”, vertelt Molsbergen. “Daarmee zie je de pijn en de vertwijfeling of ze met maatregelen wel naar het stadion willen. Ik denk dat veel supporters zich wel in die emotie kunnen herkennen. En niet alleen Feyenoord-supporters. Ook konden we nu makkelijker de tribune op tijdens de wedstrijden waar wel publiek aanwezig was.”
De makers konden voor en na de wedstrijd in de kleedkamer filmen en waren geregeld te vinden op 1908. Ze hebben dus heel veel gezien wat de normale supporter niet te zien krijgt. “Na de thuiswedstrijd tegen FC Twente (1-1, red.) kwamen we bijvoorbeeld in de kleedkamer. De spelers waren er helemaal kapot van dat ze gelijk hadden gespeeld”, herinnert Molsbergen zich. “Als supporter heb je er geen idee van hoe verdrietig die spelers nou echt zijn na zo’n wedstrijd. Het waren echte emoties en ze baalden echt zo erg dat ze niet hadden gewonnen. Het is niet net zoals wij een iets mindere dag op ons werk hebben.”
Robbie Peters herinnert zich de rode kaart van Nicolai Jørgensen in de uitwedstrijd van CSKA Moskou. De Deen kreeg na een lichte overtreding zijn tweede gele kaart en Peters volgde hem tot in de kleedkamer. “Ik vond hem altijd een beetje overkomen als iemand die niet heel zijn hart voor de club zou geven. Toen heb ik van dichtbij kunnen zien hoe hard hij aan het knokken was. Hij was zo gefrustreerd over zijn blessures en wilde het zo graag weer laten zien. In de kleedkamer legt hij eerst aan de verzorger en dan aan de fysiotherapeut uit waar hij mee zit. Die pure frustratie die iedereen heeft bij Bal op het Dak 3, die heeft hij ook. Dat zie je nu een keer.”
Buiten de beelden uit de kleedkamer, zien we ook Feyenoord op bestuurlijk vlak. Zo zien we de financiële situatie, maar ook de transfer van Lucas Pratto wordt in beeld gebracht. “Je ziet vanaf de eerste seconde dat hij door iemand wordt aangedragen tot het moment dat ze hem halen”, aldus Peters. “Hij speelt en scoort vervolgens weinig, maar hij zit altijd als eerste in de rij als meest oplettende kijker tijdens de wedstrijdbespreking. Dat vind ik toch iets zeggen over zijn professionaliteit. Hij raakt uiteindelijk zwaar geblesseerd en dan gaan we met John de Wolf op bezoek bij hem thuis en dan blijkt het een heel lieve gast. Je ziet ze gewoon heel anders dan dat je ze in de media ziet.”
Naast de transfer van Pratto zien we ook de aankomst van Aliou Baldé vanuit Senegal naar Rotterdam. “Een jong ventje uit Senegal komt aan met sneeuw. Hij wordt beoordeeld of hij wel of niet kan voetballen, maar er zit ook een verhaal achter. Die jongen krijgt een nieuw appartement van Feyenoord, ingericht in Afrikaanse stijl. Vervolgens wordt hij rondgeleid en wordt hem uitgelegd hoe de vaatwasser werkt, want dat had hij nog nooit gezien. Dan zie je opeens een heel andere kant van de voetballerij.“
Het afgelopen jaar kwam er geregeld naar buiten dat er meerdere opstootjes in de kleedkamer waren. Zo zou Orkun Kökçü volgens Cor Pot Steven Berghuis een klap hebben verkocht. Gaan we deze dingen ook terugzien in de serie? “Ik vond het heel erg meevallen, maar er zijn wel dingen gebeurd. Bij Ajax-uit was er een akkefietje. Daar zie je echt hoe het leeft. Dan voel je de felheid in dit geval tussen Leroy Fer en Dick Advocaat. Dan denk je dat ze dat wel vaker hebben, maar later blijkt toch dat het voor Advocaat een heftig moment is geweest in het seizoen, waarbij hij bijna de handdoek in de ring heeft gegooid. Uit bij Wolfsberger (1-0, red.) gaat Nick Marsman na de verloren wedstrijd ook helemaal uit zijn plaat. Dat is ook te zien in de trailer. Dan zitten ze er zo doorheen en dat is mooi om te zien. Wat ik ook heel erg heb gemerkt is dat er veel gezegd en geschreven wordt wat wij niet herkennen”, vervolgt Molsbergen. “Dan is er dus naar buiten toe een heel groot verhaal gemaakt, maar onder die gasten is er dan niet zoveel gebeurd. De klap van Orkun Kökçü aan Steven Berghuis? Die hebben wij niet gezien. Er zullen veel mensen zijn die zullen zeggen dat dat er niet in mocht, maar bij sommige dingen zijn we gewoon niet geweest, want we waren er niet 24/7 bij en soms zijn dingen ook gewoon niet gebeurd.”
Bij een serie waarin je zoveel te zien krijgt, blijft altijd de vraag of je echt alles te zien krijgt of dat Feyenoord er toch iets uit heeft willen halen. Molsbergen is hier duidelijk over: “Ik weet dat er afspraken zijn gemaakt tussen Feyenoord, Disney en Lusus, onze werkgever. Naar mijn weten heeft Feyenoord daar niet echt gebruik van gemaakt. Ik vergelijk het altijd met ‘First Team: Juventus’ op Netflix. Die heeft die club zelf gemaakt en dat is dus gewoon een reclamefilmpje, de goednieuwsshow. Daar is niks aan. Maar als de club niks te zeggen heeft, dan mag je natuurlijk niet met je camera in de kleedkamer.” Robbie Peters kan alleen maar positief zijn over de houding van Feyenoord. “Ik vind dat Feyenoord zich als club heel stoer heeft opgesteld en alles heeft laten filmen. Je kan als kijker de serie goed of slecht vinden, maar je kan niet zeggen dat je niets ziet. Feyenoord is hier heel transparant in geweest. Ik denk dat ze best wel dingen eruit hadden kunnen krijgen, maar in de praktijk hebben we alles kunnen laten zien wat we wilden. Dat zul je ook wel zien, omdat er echt wel dingen in zitten die pijnlijk voor iemand kunnen zijn”, vervolgt Molsbergen. “Financieel gaat het slecht en daar mochten we ook bij zijn. Er zijn gesprekken tussen supporters en de directie, daar gaat het er ook niet altijd vriendelijk aan toe. Ik heb er dus heel veel respect voor hoe Feyenoord dit heeft aangepakt.”
Nu het bijna zover is, rest natuurlijk de vraag waarom je als Feyenoord-supporter deze serie moet gaan kijken. “Ik denk dat de belangrijkste reden is dat je jouw club op een manier ziet van binnenuit die je nog nooit gezien hebt”, vertelt Peters. “Je zit gewoon eerste rij in de kleedkamer bij je club en je ziet hoe het echt is gegaan. Ik hoop ook dat de liefde van Feyenoorders voor Feyenoord terug te zien is in deze serie. Ik denk dat je als Feyenoorder ontzettend trots mag zijn dat de serie gemaakt wordt over Feyenoord”, gaat Molsbergen verder. “De serie gaat dankzij Disney+ ook internationaal draaien. Dus als jij vrienden in Tokyo hebt, die nooit snappen waarom jij voor Feyenoord bent, kunnen die de serie ook zien. Voor supporters is dit gewoon kicken. Je zit zo dicht op de club en op de mensen. Het is geen samenvatting van afgelopen seizoen, maar het beeld van een seizoen van Feyenoord. Of het nou de supporters zijn die de spandoeken ophangen of de spelers die tot het gaatje gaan; het laat de hele club zien.“
‘Dat ene Woord’ is vanaf 1 september te zien op Disney+.
Bovenstaand artikel is geplaatst in het supportersmagazine Hand in Hand. Leden van FSV De Feijenoorder ontvangen het magazine Hand in Hand automatisch. Ook Hand in Hand ontvangen? Klik hier en sluit je aan bij de officiële Feyenoord supportersvereniging.
