Foto: Piet Bouts.
Michel Boerebach verloor in 2003 bij een auto-ongeluk zijn zoontjes Lesley (12) en Sven (9). De ex-voetballer van – naast Twente – Go Ahead Eagles, PSV, Roda JC, Real Burgos ging door een hel, maar kan zestien jaar later eindelijk weer van het leven genieten. Over de worsteling met het verlies, en over de mensen die hem geholpen hebben te overleven, verschijnt vandaag het boek Hoi papa, geschreven door auteur Eddy van der Ley.
In het boek is er veel aandacht voor de favoriete club van Michel Boerebach: Feyenoord. Zelf speelde hij nooit in het shirt van de Rotterdammers, maar tot op de dag van vandaag gaat hij naar wedstrijden in De Kuip. Voor het boek bezoekt Boerebach onder meer zijn idool Willem van Hanegem. Samen filosoferen ze honderduit over hun eeuwige liefde voor Feyenoord. De geboren Amsterdammer Boerebach onthult dat hij bij zijn eerste wedstrijd in De Kuip, met Go Ahead Eagles, stiekem het ‘heilige gras’ kuste. ‘En dat voelde verdraaid lekker.’
Lesley, een van zijn overleden zoontjes van Boerebach, was gek van Feyenoord. Op de uitvaart werd het clublied van de Rotterdammers gespeeld en lag er een Feyenoord-shirt van Paul Bosvelt – vriend van Boerebach – over zijn kist, zo valt in het boek te lezen.
De dood van zijn twee zoontjes zette het leven van Michel Boerebach in 2003 volledig op zijn kop. Om de pijn van het verdriet te verzachten bezocht hij psychiaters en lotgenoten, schreef gedichten en columns, maar vluchtte ook in de drank. Het zorgde voor heftige spanningen in zijn relatie met vriendin Angela, die hem in 2007 zoon Lyns schonk.
Boerebach, die eerder dit jaar ook nog zijn broer René (52) moest begraven, toonde echter veerkracht. Met behulp van familie, vrienden en werkgever Go Ahead Eagles – waar hij tot vorig seizoen assistent-trainer was en tot dit seizoen scout – slaagde hij erin een weg te vinden uit de duisternis. Zestien jaar later kan hij het leven weer waarderen, al leeft de nagedachtenis aan Lesley en Sven onverminderd intens voort. “Helemaal verwerken zal nooit lukken”, zegt hij. Zoals er ook die eeuwige angst om Lyns is. “Ik ben constant bang dat hem iets overkomt.”
Voor Hoi papa gaat Boerebach met Eddy van der Ley op bezoek bij mensen die van grote betekenis voor hem zijn, zoals Hugo Borst, René Eijkelkamp, Willem van Hanegem en Wim Kieft. “Het levert niets verhullende, intieme, soms hartverscheurende en vaak grappige gesprekken op, over voetbal, de dood en het leven”, zegt Van der Ley. “Uit die dialogen blijkt nadrukkelijk dat Michel zijn humor en levenskracht terug heeft, na jaren van ellende. In feite is Hoi papa het dankwoord van een zelfkritische vader die zichzelf opnieuw heeft moeten leren uitvinden.”
Van der Ley scoorde eerder een bestseller met Niet zeiken, voetballen! over scheidsrechter Bas Nijhuis, waarvan bijna 65.000 exemplaren verkocht zijn. “Dit is een boek met een andere ondertoon, een heftige, maar ook een mooie, met een positieve boodschap”, zegt hij. Hoofdpersoon Michel Boerebach vult aan: “Ik heb ervaren dat, hoe diep je ook zit, je altijd kunt terugvallen op de hulp van de mensen om je heen. Zonder die steun was ik er niet meer geweest. Maar mede dankzij de personen die ik voor het boek bezoek en bedank, heb ik nog een toekomst.”
In 2005 kwam er al een boek over Boerebach uit, getiteld ‘Nooit meer zaterdag’. “Dat was relatief kort na het ongeluk, toen de wereld nog donker was”, zegt hij. “Veertien jaar later is alles gelukkig anders. Veel positiever. Ik kan wel zeggen dat de oude Michel Boerebach is gestorven en de nieuwe is opgestaan.” Hoi papa is óók een boek voor de voetballiefhebber. “Er staan genoeg geinige anekdotes en verhalen in. Over Erik ten Hag, Ajax, Feyenoord, PSV, FC Twente, Roda JC, Go Ahead Eagles, noem maar op.”
De twaalf gesprekspartners in het boek laten vaak hun verrassende kanten zien.
Hoi papa, de herrijzenis van Michel Boerebach is o.a. hier te bestellen.
